In 2019 ging de nieuwe metro tussen Rotterdam en Hoek van Holland open na de ombouw van de Hoekse Lijn, die hier al sinds 1893 lag. Op veel stations zijn er aansluitingen op het wandelnetwerk van Zuid-Holland, en kun je snel vanuit de stad de polders van de Delflandse veenweiden in. Deze routebegin en eindigt in Maassluis Centrum. Onderweg is de variatie groot: historische stadjes, weidse vergezichten en zeeschepen op de Waterweg. Grote delen van de route zijn onverhard: over het jaagpad langs een voormalige trekvaart, over zompige dijkjes en smalle, eeuwenoude kerkpaadjes. En wat prettig is: altijd en overal is de route goed bewegwijzerd.
De Furie van Maassluis
In de haven van Maassluis a zijn negen oude zeesleepboten afgemeerd, een nostalgisch beeld waarboven de Groote Kerk uitsteekt, die op een eiland ligt en bereikbaar is via een imposante ophaalbrug. Opvallend is de Furie, een stoomsleper met een ruig verleden in Zweden – daar sleepte het schip vlotten van samengebonden boomstammen over de Oostzee naar papierfabrieken. Terug in Nederland kreeg het schip een hoofdrol in de tv-serie Hollands Glorie.
Niet alles ademt hier de gouden glorie van het verleden, want verderop in de haven is er bedrijvigheid: een kraan schept grote happen zand uit binnenvaartschip Sperenza. Toch krijgt de toon van toen een vervolg als je de oude veenweidegebieden van Midden-Delfland betreedt langs de lijnen van vroegere trekvaartverbindingen.
Trekvaart
Strak snijdt de vaart door het open land, sinds 1645 maakte dit water deel uit van het systeem van trekvaarten b, waar volgens dienstregeling zes keer per dag een door paarden getrokken schuit tussen Delft en Maassluis voer. De intercity van nu was toen een trekschuit– goede verbindingen waren voor een handelsstad als Delft van veel belang. Verse vis uit Maassluis kwam met de schuiten sneller aan op de markten van Delft en Den Haag.
Het kanaal zelf is al veel ouder, al in de 14e eeuw gegraven voor een verbetering van de afwatering van Delfland, want dat was na de ontginning van het veengebied nodig. Langzaam zakte de bodem in doordat de plantenresten waaruit het veen bestaat, vergingen door de blootstelling aan de lucht. Mooi zijn de gevolgen van de oxidatie te zien langs de trekvaart, want die ligt een stuk hoger dan het omringende, ingeklonken weideland.
Kerkpaden
Eeuwenoud voelt het hier, alsof elke stap je verder terugbrengt in de tijd. Misschien komt het door het drassige, smalle pad langs de Middenvliet – verkreukelde wilgen langs het lage weideland, in de verte de torens van Maasland. Als volledig verleden tijd voelt het Doelpad c, een kerkpad dat al sinds 1611 op de kaart staat en bedoeld was voor kinderen en kerkgangers die uit de omringende polders naar Maasland moesten. Haaks staat het op de vliet, in een strakke lijn richting Maasland – de kerkpaden vormden de kortste verbindingen tussen de dorpen en de buitengebieden. Voorbij het oude Maasland volgt het Dijkpolderpad d, kronkelend over een smal, modderig pad door de veenweiden.
De Waterweg
Een grote tegenstelling is het, die minuscule paadjes in open weideland, terwijl de wereld van snel- en vaarwegen, van buitenwijken, haventerreinen en Westlandse tuinbouwkassen zo dichtbij ligt. Daar is het einde van het kerkpad, een asfaltweg leidt onder de A20 door, je stuit op de steile Maaslandddijk e, wandelt langs woonwijk Steendijkpolder en dan sta je op de Delflandse Dijk f met zicht op de Nieuwe Waterweg – in 1872 dwars door de duinen gegraven voor een betere haventoegang van Rotterdam.
Grote kranen in de verte, een zeeschip komt aangevaren, binnenvaartschepen zorgen dat ze op tijd uitwijken. Dit is een andere wereld dan die van jaag- en kerkpad, maar met zicht op scheepvaart, haven en de nieuwe stadsflats langs de waterkant net zo de moeite waard. In Maasluis staan alle bruggen open, en daar komt de Speranza, leeg, van haar zandvracht ontdaan manoeuvreert het schip door de smalle brugdoorgang en gaat met een ruime bocht de Waterweg op, begeleid door het laatste zonlicht van de dag – in de haven schitteren de schepen in het laatste, warme zonlicht.
ROUTE-INFORMATIE
START en FINISH Station Maassluis Centrum.
LENGTE 17,3 km; inkorting tot 15 km: ga bij knooppunt 84 linksaf richting 75, naar station Maassluis West (aan dezelfde metrolijn B).
ONVERHARD/VERHARD De paden door de veenweiden (globaal van knooppunt 78 tot 59) en het Waterwegpad tussen 38 en 84 zijn onverhard en kunnen behoorlijk modderig zijn.
HORECA In Maassluis, ter hoogte van de Markt (iets voorbij knoppunt 47).
METRO Overdag elke 10 minuten, voor Rotterdam Centraal overstappen in Schiedam Centrum op de NS.
AUTO/PARKEREN Oude Veiling in Maasland. Dit is ruim 100 meter van knooppunt 68, waar je de Zuidvliet oversteekt en dan rechtsaf de Trekkade op (je komt er door in noordelijke richting te lopen, richting Maasland).
ROUTE Volg de knooppunten 22 – 44 – 47 – 68 – 78 – 42 – 67 – 88 – 37 – 66 – 15 – 59 – 31 – 82 – 16 – 38 – 84 – 27 – 44 – 22.
ZELF PLANNEN? Zie de routemaker op wandelnet.
PRINT VAN DE ROUTE
